شکل گیری سازمان های مردم نهاد در راستای مرتفع نمودن مشکلات و گرفتاری های افراد نیازمند جامعه در زمینه های گوناگون اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، آموزشی، تأمین سلامت و دیگر زمینه ها می باشد و بی تردید این سازمان ها بازوان توانمند دولت می باشند که بخش اعظم از مسئولیت های حکومت را بر عهده می گیرند.
انجمن خیریه صرع اصفهان نیز به عنوان یکی از اینگونه سازمان ها، بنا بر مسئولیت اجتماعی جمعی از خیرین و متخصصین مغز و اعصاب به منظور حمایت از افراد مبتلا به صرع و ارتقاء و بهبود شرایط زیستی و اجتماعی این افراد بر آن است که در امر تشخیص، پیشگیری، درمان و هدایت سلامت زندگی آنان پویاتر و موثرتر گام بردارد. و در این سال ها نیز با همت و تلاش، تمام نیرو و توان خود را برای حمایت و بهبودی افراد به کار گرفته و از طریق کمک های مردمی به واسطه افراد نیکوکار استان، جمعیت کثیری از افراد عضو را که در تنگای مالی به سر می برند تحت پوشش خدمات حمایتی خود قرار داده است.
از آن جاییکه ارتقای سلامت، فرایندی است که به موجب آن افراد قادر می شوند کنترل خود را بر سلامت خویش افزایش داده و بهبود بخشند، و با دستیابی به وضعیت بهزیستی کامل جسمی، روانی و اجتماعی بتوانند آرمان های خود را شناسایی و درک کنند، نیازهای خویش را برآورده کنند و محیط را تغییر داده و یا با آن کنار بیایند. ما خود را مسئول آن می دانیم به منظور ارتقای سلامت این عزیزان که تنها به عهده بخش سلامت نمی باشد با همراهی و آگاه سازی محیط های حمایت کننده مثل خانه، مدرسه و محیط کار، روزی شاهد رشد و بالندگی این افراد بوده و بتوانیم تغییرات موثری در هزینه ها و عملکرد و نیز تفاوت واقعی در مراقبت های اولیه و خدمات درمانی ایجاد نماییم، با این امید که پنجره ای رو به سوی دنیایی رها از عدم دانش و آگاهی، بگشاییم.
آمار جهانی تخمین زده است که ۱ تا ۳ درصد از افراد جامعه مبتلاء به صرع می باشند یا حداقل یکبار در زندگی خود تشنج را تجربه کرده اند. بر اساس این تخمین جهانی پیش بینی می شود که در استان اصفهان حدود ۷۰ هزار فرد مبتلاء به صرع فارغ از جنسیت، نژاد یا گروه سنی خاص در حال زندگی کردن باشند. اگر صرع تشخیص داده نشود و مدیریت نگردد با مخاطرات شخصی، اجتماعی و اقتصادی فراوان در افراد مبتلا به صرع مواجه می گردیم؛ در این راستا تعیین و تخمین دقیق آمار افراد مبتلا به صرع و بررسی میزان بروز و شیوع این بیماری از اهم برنامه های این انجمن می باشد و نظر به اینکه این قشر از جامعه با عدم احساس امنیت و درک اجتماعی در جامعه روبرو هستند، این هدف زمانی محقق می گردد که مشارکت های بین بخشی با هدف بستر سازی کل جامعه صورت پذیرد.
از منظر متخصصانی که از پیشگیری حمایت می کنند و حتی کسانی که به ارتقاء سلامت توجه می نمایند از طریق پیشگیری با کاهش عوامل زیان آور و افزایش در مهارت های اجتماعی، عزت نفس و همکاری با دستگاه های حمایتی می توان به ارتقاء سلامت دست یافت. برای کاهش عوامل زیان آور ابتدا باید آسیب های معمول وارده به آن ها رصد شود که لازم است در ارتباط با چنین خانواده ها یی قرار بگیریم و سپس با استفاده از راه کارها و روش های مداخله ای توسط متخصصین نسبت به مدیریت و کاهش همه جانبه آسیب های این خانواده ها همت گماریم.
هم چنین به منظور افزایش مهارت های اجتماعی و عزت نفس در جهت ارتقاء سلامت این افراد از این منظر نیز باید نگاه کرد که انگ ابتلا به بیماری صرع از طریق برچسب زنی و ناهماهنگی شناختی، سرانجام بدی برای آن ها در برداشته و افراد مبتلاء، شبکه های اجتماعی محدودی داشته و آن ها و خانواده هایشان به تدریج از اجتماع بیگانه می شوند. و بدیهی است که جمع آوری اطلاعات و روش های استفاده از منابع و مراکز حمایتی در قالب بروشورها یا کتابچه های راهنما و توزیع در مراکز تخصصی درمان و ارائه به خانواده ها به صورت مستقیم و مطرح نمودن این مطالب در ارگان ها و از طریق رسانه ها و هم چنین ارائه برنامه های آموزشی و مشاوره ای می تواند بر ثمر بخش بودن زحمات تیم های درمانی و بهبود وضعیت کلی این افراد موثر باشد و بستر ارتقاء دانش و آگاهی افراد را به منظور تامین احساس امنیت و درمان مبتلایان به صرع فراهم نماید.
